Kinderen weten nauwelijks wat hen overkomt als ze zich een keer vervelen, want daar hebben ze normaal gesproken helemaal geen tijd voor. Buiten schooluren en huiswerk (en eventuele buitenschoolse opvang) zijn er sportclubs, muzieklessen, verjaardagen, hobby’s, afspraakjes met vriendjes (M/V), games, uitstapjes en klusjes van ouders die de nodige aandacht vragen. En eigenlijk vinden we dat ze nog meer moeten doen, want ze zijn niet voor niets tot ‘prestatiegeneratie’ gedoopt. De verwachtingen zijn hooggespannen en het aanbod speelt daarop in: opvoeders die hun mini-ikjes een duwtje in de richting van een succesvolle toekomst willen geven, kunnen al vroeg terecht bij cursussen Chinees praten, blind typen of verhalen schrijven, om maar wat te noemen. Wie echter écht wil inzetten op de latere loopbaan, zet z’n kroost aan om zich te verdiepen in de ‘achterkant’ van de schermpjes die ze dagelijks gebruiken. Daar vinden ze ‘broncode’, en dat klinkt eigenlijk best spannend.
Aangezien de wereld de komende jaren nog veel digitaler zal worden, moeten we kinderen in de basisschoolleeftijd al leren om te programmeren, zo is de overtuiging van steeds meer experts. Mijn Kind Online en Kennisnet bijvoorbeeld bieden het lespakket Codekinderen aan “om jonge kinderen de kans te geven om hun digitale talenten al vroeg te ontdekken en uit te bouwen, en de kans te vergroten dat zij deze talenten later benutten in een baan in de ict-techniek.” Het gaat er niet alleen om de taal tussen mens en computer te kunnen spreken, want de programma’s uit de les stimuleren creatief en logisch denken en bevorderen samenwerking. In de woorden van Mediawijzer.net: “Leren programmeren is niet per definitie bedoeld om kinderen op te leiden tot programmeur, maar om ze vaardigheden te leren waarvan ze later in elk beroep profijt hebben. Programmeren leert kinderen creëren in plaats van consumeren.” Dat kan je je niet snel genoeg eigen maken, logisch dus dat scholen hierover nadenken en app-ontwikkelaars hierop inspelen.
Over creëren gesproken: dat is aan kinderen wel toevertrouwd. Vanuit hun natuurlijke onervarenheid, onbevangenheid en speelsheid kijken ze anders tegen hun omgeving aan dan volwassenen. Waar wij moeite moeten doen om ‘out of the box’ te denken, is dat bij hen vanzelfsprekend. Als je een tekening van een muis omkeert, is het opeens een raket, verzin het maar. Sommige organisaties zetten competities uit om van deze creativiteit gebruik te maken. Altijd leuk. De Vlaamse jeugdzender Ketnet bijvoorbeeld is op zoek naar originele manieren om de gebruiksvoorwaarden op diens website gebruikersvriendelijker te maken voor kinderen en ouders. En dus worden deze doelgroepen uitgenodigd voor workshops om onder begeleiding van een onderzoeker samen ideeën te bedenken hoe op een minder saaie manier overgebracht kan worden wat kan en wat niet.
Met de juiste begeleiding kunnen mooie dingen ontstaan. Hopelijk zijn degenen die niet overweg kunnen met broncode, wel goed met hun handen — ook belangrijk. We zijn immers niet allemaal voorgeprogrammeerd om in nulletjes en eentjes te denken.
[Dit artikel is ook verschenen in MarketingTribune nummer 11, 2014.]