Ilco van der Linde is de oprichter van Bevrijdingspop en hij was – in opdracht van het Nationaal Comité 4 en 5 mei – organisator van alle Bevrijdingsfestivals in heel Nederland. Met 1 miljoen bezoekers is dit uitgegroeid tot het grootste thematische jongerenproject van Europa.
In 2003 begon hij als Internationaal Directeur met dance4life, dat onder jongeren inmiddels bij de meest populaire goede doelen hoort.
Zijn laatste project is MasterPeace, dat nu al in 45 landen duizenden jongeren betrekt bij het voorkomen van nieuwe gewapende conflicten. Speciale MasterPeace teams gebruiken hiervoor muziek, kunst, video’s, cartoons, social media, events en het werkt. VN-baas Ban Ki-moon overhandigde Ilco december 2013 in New York een oorkonde voor het meest innovatieve vredesproject ter wereld. Met zo’n 1000 nieuwe fans per dag op Facebook groeit het razendsnel. Op 21 september dit jaar – de VN Internationale Dag van de Vrede – organiseert MasterPeace vredesconcerten in maar liefst 50 landen tegelijkertijd, waaronder ook Nederland. Met Axe loopt momenteel deze actie voor jongeren: http://www.peace.axe.nl/home
Tijdens het congres Trends in Kids- en Jongerenmarketing spreekt Ilco over hoe je jongeren vandaag de dag nog voor moeilijke, maatschappelijke thema’s kunt bereiken, welke toon je moet aanslaan, waar je ze mee kunt raken en betrekken, waar ze wel warm voor kunnen lopen of juist niet. “Het kan soms in een woord zitten of het medium dat je kiest.”
Voorafgaand aan het congres interviewden wij Ilco over hoe het hem steeds weer lukt om jongeren op zo’n succesvolle manier te bereiken.
Vergeet je het zout dan smaakt het brood niet meer
Ooit op mijn 15e, mijn vader zat bij het voormalig verzet en die gaf les op school, die was ook met de 5 mei viering bezig en die vroeg: ‘wat ga jij doen voor vrede?’ Toen zei ik tegen hem: ‘weet je wat, geef maar 100 gulden en ik ga een festival, een popconcert organiseren’, en dat werd Bevrijdingspop. Dat werd elk jaar groter en groter en op bepaald moment werd ik gevraagd om dat over heel Nederland op te zetten. Dus ik denk dat iedereen: ouders, bedrijven, besluitvormers aan jongeren veel meer kansen moeten geven, want er zitten nog veel meer van dat soort talenten tussen die waanzinnig mooie festivals, campagnes, bedrijven van de grond kunnen tillen, als ze maar gevraagd worden om mee te doen.
Toen ben ik 10 jaar geleden met dance4life begonnen en dat is nu ook al in 30 landen. Er zijn honderdduizenden jongeren bij betrokken om de stilte en de taboes rondom HIV en AIDS te doorbreken. Dan krijgen ze concerten van DJ’s als beloning. Iedereen kent dat nu, het is een van de meest populaire goede doelen in Nederland.
Daarna ben ik 2 jaar door Afrika en het Midden Oosten getrokken, 51 landen bezocht, heel veel conflicten gezien waarvan de wereld niks weet of waar ze van wegkijkt. Ik denk: het is toch belachelijk dat we wel een Amnesty hebben voor mensenrechten en Greenpeace voor milieu en dat we niet zoiets hebben voor vrede, om mensen daar massaal bij te betrekken. We zijn nu 3, 4 jaar bezig en het groeit als kool. We zitten al in 45 landen, er doen duizenden mensen mee, het is het snelst groeiende goede doel op Facebook met zo’n 1000 nieuwe likes per dag.
Waar we ons op richten is dat we binnen een aantal jaren een paar 100.000 nieuwe peace builders willen hebben geworven, met name jongeren die muziek, kunst en social media gebruiken om tegenpolen bij elkaar te brengen en zo bij te dragen aan het voorkomen van nieuwe oorlogen.
Daarom ben ik MasterPeace begonnen en ik nodig iedereen uit, alle bedrijven en alle jongeren, om daaraan mee te gaan doen, want dat is ook precies waarom dance4life en Bevrijdingspop een succes zijn geworden, omdat iedereen dat in zijn hart ging sluiten en het tot een groot succes wilde maken. Jongeren zijn altijd per definitie een beetje eigenwijs, ze willen het zelf vinden en zelf weten en internet voorziet daar heel goed in. Als je met je merk zorgt dat je eerder gevonden wordt dan dat je je opdringt, dan ben je goed bezig. Jongeren hebben zoveel informatie beschikbaar nu. Laatst las ik dat ze zoveel informatie hebben als een president in de jaren ’60 en die had er toen nog een hele veiligheidsdienst voor. Dat snappen ze heel goed, je kunt ze geen nonsens meer verkopen, want dat vinden ze ook wel en als je het echt snapt als merk, als marketeer, dan kun je heel veel sneller groeien dan 20 jaar geleden. Voor mijn vak wordt dat ook heel veel gebruikt, al die jongeren in Brazilië, Venezuela en Oekraïne kunnen razendsnel elkaar mobiliseren door die social media. Van bovenaf kan dat niet meer zo makkelijk worden ingegrepen en dat is maar goed ook.
Het is zo’n mooie en leuke doelgroep en toch zie je regelmatig dat nog lang niet iedereen snapt hoe je ze moet bereiken, welke toon je moet aanslaan, waar je ze wel mee kan raken en niet, waar ze wel warm voor kunnen lopen of niet. Het kan soms in een woord zitten, in het juiste medium dat je kiest of niet. Het is zo fragiel en zo spannend daardoor. Het is net als een bakker, vergeet je het zout dan smaakt het hele brood niet meer. Het kan in kleine dingen zitten, dat soort wijsheid kun je alleen maar bij dit soort belangrijke congressen ophalen en dan heb je er nog jaren lol van.
Trends in Kids- en Jongerenmarketing
Op 25 en 26 juni 2014 vindt het Congres Trends in Kids- en Jongerenmarketing plaats. Al Al 23 jaar het jaarlijkse platform voor marketing- en communicatieprofessionals gericht op de doelgroep 0 tot 25 jaar. Lees meer…
