Ik had een typisch buitenkind. Tenminste, dat vond de pedagogisch medewerkster van het in de bossen gelegen kinderdagverblijf. Zelf opgeroeid als buitenmeisje wist ik niet beter. In mijn ogen is elk kind een buitenkind. Als je hem maar de gelegenheid biedt om op avontuur te gaan.
Dus gingen wij samen op expeditie met de boswachter, klimmen in het klimbos, uitwaaien op de Waddeneilanden, in het donker speuren naar vleermuizen, zwemmen in de rivier, wildkamperen en vuurtjes stoken. Hij vond het heerlijk en ontwikkelde zich tot een kind vol zelfvertrouwen en met een levendige belangstelling in alles om hem heen. Het liefst was hij met zand, water en stenen in de weer. En hij droomde ervan om stratenmaker te worden.
Nu is hij 13 en een brugklasser. Bouwen doet hij nu op Minecraft. Op zijn eigen server chat hij met andere gamers en kijkt onafgebroken naar Minecraft idolen op YouTube. Het boeit hem mateloos. Hij wordt er ingezogen en als niemand buiten het scherm iets van hem vraagt blijft hij in die wereld. Mee naar buiten, nee liever niet!
OERRR
En dan roep ik, samen met mijn collega’s van Natuurmonumenten: ‘Alle kinderen naar buiten!’ OERRR is buiten, overal en altijd. Kinderen op jonge leeftijd betrekken bij de natuur is investeren in de natuurbeschermers van de toekomst. Helemaal waar, maar wat doen we met mijn tot binnenkind getransformeerde buitenkind? Juist op deze leeftijd heeft hij zoveel te bieden. Hij staat zelfstandiger in het leven en is zich meer bewust van de wereld. Hij bruist van de creativiteit, kan nog volop vrij denken en opkomen voor de natuur en voor de dieren.
Ik wil hem en andere OERRR kinderen graag betrokken houden, maar de vraag is hoe?
Binnenkort starten we met een kwalitatief onderzoek. We gaan jongeren én hun ouders vragen wat hun interesse heeft. Wat sluit aan bij hun belevingswereld? Welke mogelijkheden biedt online voor deze leeftijdsgroep en hoe kunnen we ze het beste bereiken?
Een natuurbewuste volwassene
Eerlijk gezegd, vraag ik me soms vertwijfeld af of ik het maar los moet laten. En erop vertrouwen, dat in zijn kindertijd de basis voldoende is gelegd. Onderzoek beweert namelijk dat ‘een magisch natuurmoment in je jonge leven voldoende is om later een natuurbewuste volwassene te worden’. Laatst vond ik een stukje ijs van een bevroren plas water in het vriesvak. Had mijn Minecrafter meegenomen. Op mijn vraag waarom, kreeg ik als antwoord: “gewoon omdat het zo mooi is.” Mijn brugklasser van 13 jaar, een coole gast in de gamewereld maar ook nog gewoon een kind die gefascineerd blijft door de natuur. Is er dan toch nog hoop?
Wat vind jij? Deze leeftijdsgroep laten gaan? Of kunnen we ze er bij betrekken? Ik hoor graag wat jij er van vindt.
Wat is OERRR
In bomen klimmen, buiten ravotten of op ontdekkingsreis in de tuin. Daar worden kinderen blij van. Dat is OERRR. OERRR is het jeugdprogramma van Natuurmonumenten dat alle kinderen van 0 tot 12 jaar zelf de natuur laat ontdekken. www.OERRR.NL
Door: Ine Kelderman
Ine Kelderman, 52 jaar, is sinds 2013 verantwoordelijk voor de landelijke communicatie en marketing voor OERRR. Zij begon in 1998 als educatief medewerker bij bezoekerscentrum Gooi en Vechtstreek waar ze gezinnen, kinderen en schoolklassen begeleidde bij het ontdekken en beleven van de natuur. Vanaf 2008 ontwikkelde zij belevingsactiviteiten, speurtochten en tentoonstellingen, organiseerde Wilde Buiten Dagen en diverse jeugdactiviteiten in de regio Noord-Holland en Utrecht.
Ine is moeder van een 13 jarige zoon, houd van fietsen, kanoën, kamperen, moestuinen, koken op een houtvuur en natuurspeelplekken.
