Goed nieuws: er is steeds meer aandacht voor het onderwerp kindermarketing van (ongezonde) voedingsmiddelen. Onlangs pleitte ik samen met mijn partners van de Alliantie Stop kindermarketing ongezonde voeding bij de politiek voor strengere maatregelen, en met succes: De Tweede Kamer en staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid hebben zich weer (31 maart jl.) actief gemengd in de discussie wat wel of niet acceptabel is.
Zo deed staatssecretaris Van Rijn een oproep aan de voedingsindustrie om met de volgende maatregelen te komen:
Verpakkingsmaatregelen rondom de inzet van kinderidolen
De jaarlijkse monitoring naar kindermarketing van voedingsmiddelen door de Federatie Nederlandse Levensmiddelenindustrie (FNLI) moet meer mediakanalen omvatten.
Kinderidolen: ieders kind beste vriend
Zoals iedereen weet zijn kinderen makkelijk te verleiden met verpakkingen voorzien van hun grote idool. Bijvoorbeeld, K3. Vaak worden kinderen op jonge leeftijd al beïnvloed, terwijl van alle productverpakkingen met een verkoopstrategie gericht op kinderen zo’n 90% voor ongezond eten en drinken is (Van Assema, 2011). Ik ben dan ook blij te horen dat Van Rijn de voedingsindustrie vraagt om met concrete maatregelen te komen om deze vorm van verleiding voor ongezonde voedingsmiddelen te beperken. Ik weet er wel raad mee: zet kinderidolen (dan wel getekende- en/of animatiefiguren) uitsluitend in voor gezonde voedingsmiddelen, zoals groente en fruit.
Foto: foodwatch
Scope monitoring kindermarketing moet breder en onafhankelijker worden gedaan
Het idee dat we willen weten in welke mate de voedingsindustrie zich houdt aan de regels voor kindermarketing van (ongezonde) voedingsmiddelen juich ik van harte toe. Er zijn wel 35 vormen van marketing. Bijvoorbeeld: tv, radio, bioscoop, print, online (vloggers, websites, viral, online chat, filmpjes, sociale netwerken, (video/adver) games), mobiele telefoon (sms, games), apps, sponsorship, productplaatsing, peer-to-peer, sales promotie, email, direct marketing, kidsclubs, films, verpakking, point-of-sale-materiaal etc. Uitsluitend over een 3-tal verantwoording afleggen is dan erg summier.
Erg fijn dat de scope van de monitoring dus (enigszins, want nog niet alle vormen worden meegenomen) wordt verbreed, maar eigenlijk zou het onafhankelijk moeten zijn, want:
Monitoring wordt op dit moment gedaan door de Afdeling Compliance van de Stichting Reclamecode, dit in opdracht van de voedingsmiddelenindustrie. Doordat de FNLI bepaalt wanneer de monitoring plaatsvindt, kan de situatie zich voordoen dat haar leden op voorhand worden gewaarschuwd over de aankomende monitoring. In welke mate worden dan de resultaten beïnvloed?
Ander punt is welk deel van het monitoringsrapport uiteindelijk openbaar wordt gemaakt. Zo heeft de FNLI bijvoorbeeld ervoor gekozen het rapport over 2014 in zijn geheel niet te openbaren.
Voorstel volgende oproep Van Rijn aan voedingsindustrie
Mijn suggestie voor de volgende oproep van Van Rijn aan de voedingsindustrie is het volgende: aanscherping van de voedingscriteria zodat kindermarketing van bijvoorbeeld frisdrank, chips, koekjes en ijs niet meer mogelijk is.
Auteur: Carolien Martens, Relatiemanager Public Affairs, Hartstichting
De Hartstichting is initiatiefnemer en partner van de Alliantie Stop kindermarketing ongezonde voeding; een actief samenwerkingsverband dat de strijd aangaat tegen op kinderen gerichte marketing van ongezonde voedingsmiddelen. Lees ons volledige standpunt op: www.stopkindermarketing.nl.
Nee, ik wil het niet hebben over de vele regels of het zoveelste debat over wat etisch kan, gewoon wat harde feiten.
Vorige maand kwam de Econopolis met ontstellende cijfers over de leeftijd van de gemiddelde TV – kijker (http://deredactie.be/permalink/1.2583278). Nu is gemiddeld altijd heel relatief – zo trekt een 90-jarige kijker dat gemiddelde flink omhoog – maar de uitkomst was toch op zijn zachts gezegd schokkend : 53,3 jaar en bij de openbare omroep zelf loopt dit zelfs op tot boven de 57 jaar. Ik mag veronderstellen dat de cijfers in Nederland gelijklopend zijn.
Wat wellicht nog verrassender is als de gemiddelde leeftijd, is het gedrag van de gemiddelde adverteerder. Hoewel je uit de cijfers mag afleiden dat kinderen en jongeren nooit minder liniear gekeken hebben dan vandaag, pompen adverteerders jaarlijks miljoenen in wat ze zelf zo mooi omschrijven als VVA 18 – 35.
Gek, als je bedenkt dat de gemiddelde kijker dus ouder is dan 53 jaar … Tijd voor verandering zou je denken.
Maar blijkbaar weten veel mediabedrijven niet goed hoe ze voor hun klanten kunnen inspelen op deze online veranderingen – of ze willen het niet weten uit angst voor hun businessmodel, dat laat ik even in het midden. Voor velen is YouTube een soort van groot zwart beest : veel onzin en meer dan 300 uur aan videouploads per minuut. Hoe kan je daar ooit tussenkomen ?
Bedrijven negeren de 2de grootste zoekmachien te wereld
Feit : YouTube is de tweede grootste zoekmachine ter wereld (na eigenaar Google dus), de tweede – TWEEDE – ik zet het maar even in drukletters want typ de naam van een willekeurige grote multinational in Google en ze staan gegarandeerd bovenaan met een advertentie, herhaal dezelfde handeling in YouTube … en kom tot een verrasende ontdekking.
Veel van die bedrijven zien YouTube als een speeltuin voor videofreaks, een rariteitenkabinet zeg maar. Ze laten zich adviseren en spenderen vaak veel geld om een afgelikte videocampagne viraal te krijgen…. Om er vervolgens niets mee te doen. Als je er niet in slaagt om je virale kijkers om te zetten in loyale kijkers van je kanaal heeft het geen zin gehad. Je hoeft het niet te geloven, bekijk gerust de statistieken van je laatste virale campagne (zo je die al gehad hebt) of bekijk even de statistieken van YouTube zelf – https://www.youtube.com/yt/press/nl/statistics.html
Het huidige landschap laat toe dat elk bedrijf, groot en klein, zijn eigen TV – station start. 100 % prime – time, de volle aandacht van de kijker voor het eigen merk. Kortom : de natte droom van elke brandmanager ! En Toch … Ik stamp wellicht in open doel als ik zeg dat ‘nieuwe’ bedrijven als Redbull & GoPro die boodschap goed begrepen hebben.
Wordt het is niet tijd om je eigen strategie onder de loep te nemen ? Of word je straks het slachtoffer van de volgende über … misschien in jouw sector of zal de reclamesector tout-court het volgende ‘slachtoffer’ zijn ?
Door: Geert Torfs, Geert Torfs is producent van het grootste pop- en dancefestival voor kinderen in België: Your’in
Onder andere PlayStation, Toys”R”Us, Duracell en Google haakten al aan bij de komende film Star Wars: The Force Awakens. Technologiebedrijf HP voegt zich daar nu bij met een serie fraaie commercials. Er wordt een ‘Star Wars Special Edition Notebook’ op de markt gebracht, waarin liefhebbers diverse kenmerken uit het bekende Star Wars-universum zullen terugvinden (“laat de Sith in je los met de rood oplichtende toetsen” en “vervang de standaardgeluiden door de overbekende geluiden uit de films, zoals van R2-D2 en het lichtzwaard” — dat soort dingen).
In onderstaande video, ‘Reinvent Romance with R2-D2′ getiteld, zie je hoe eenStar Wars-fan de genoemde laptop gebruikt om zijn favoriete robot na te bouwen voor een belangrijke missie.
Ook leuk is het volgende ‘Sound Wars’-filmpje waarin producer DJ Snake en Vine-ster Rudy Mancuso de Star Wars-muziek op een andere manier laten horen.
Daarnaast is er nog een (minder aansprekend, meer productgericht) spotje onder de noemer ‘Star Wars Epic Battle with Instant Ink’ waarbij een fotoprinter centraal staat.
Onder de noemer This Is Your Brain on Advertising heeft Science of Us (NYMag.com) een aardige serie animatievideo’s geproduceerd over de werking van reclame. Daarbij werd ook uitgelegd waarom kinderen zo kwetsbaar zijn, als het gaat om marketing. Geen nieuwe informatie, maar wel aardig om wat feitjes op deze manier op een rijtje te zien. Een kind ziet gemiddeld zo’n 25.000 tv-commercials per jaar, plus een behoorlijke hoeveelheid advertenties en ‘product placement’ op het internet en in andere media.
In de VS besteden bedrijven jaarlijks circa 17 miljard dollar aan reclame gericht op de jeugd. En dat terwijl jonge kinderen al een merkvoorkeur zouden kunnen ontwikkelen na het zien van slechts één reclame-uiting. Pas als ze een jaar of 11 of 12 zijn kunnen ze commerciële en niet-commerciële boodschappen goed van elkaar onderscheiden en hebben ze het volledige besef dat er gepoogd wordt hen iets te verkopen en dat de niet geheel volgens de werkelijkheid gebeurt. Zie onderstaande video voor meer.
Goed nieuws voor adverteerders dus: kinderen zijn heel erg beïnvloedbaar. Tegelijkertijd is dat voor opvoeders reden tot zorg. Eerder schreef ik naar aanleiding van een Nederlandse analyse: normaliseren is het credo.
Tieners kiezen eerder een ongezonde snack wanneer ze daarvoor een afbeelding van bijvoorbeeld chips of chocola hebben gezien. Dat blijkt uit onderzoek onder Amsterdamse scholieren uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) en Universiteit Leiden (UL). Deze conclusie bevestigt opnieuw het negatieve effect dat reclames hebben op ongezond keuzegedrag van kinderen. Binnenkort worden de resultaten (pdf) gepubliceerd in het vakblad Appetite, onder de titel ‘An associative account of how the obesogenic environment biases adolescents’ food choices’.
Hoewel er steeds meer Amsterdamse kinderen met ondergewicht zijn, is de verwachting dat overgewicht onder Nederlandse kinderen de komende jaren zal toenemen. Op dit moment heeft één op de zeven Nederlandse kinderen onder de 13 jaar last van overgewicht. Toch zijn zij juist de doelgroep bij advertenties en reclames voor ongezond eten zoals snoep en chips. De onderzoekers bekeken daarom het mogelijke onderliggende mechanisme dat ten grondslag ligt aan het effect van reclames en de blootstelling aan eten bij de voedselkeuze van tieners.
Voor het onderzoek werd een groep Amsterdamse tieners tussen 12 en 16 jaar gevraagd om een computertaak uit te voeren waarmee ze een beloning konden verdienen. Tijdens de taak hadden de testpersonen twee knoppen voor zich. Een knop leidde bijvoorbeeld tot een plaatje van chips, een andere tot een plaatje van komkommer. Terwijl de tieners op de knoppen drukten, verschenen er af en toe cartoonplaatjes van monstertjes op het scherm die middels Pavloviaanse conditionering geassocieerd waren met ongezonde snacks (chips en chocola) en gezonde alternatieven (komkommer en tomaatjes).
Uit het onderzoek blijkt dat de ongezonde stimuli, in dit geval afbeeldingen, een sterke invloed hebben op keuzegedrag. Bij het zien van een monstertje dat indirect geassocieerd was met chips, drukten de adolescenten ook daadwerkelijk meer voor chips. Datzelfde effect werd bereikt wanneer er direct een plaatje van chips werd getoond. Bij gezonde stimuli gebeurde hetzelfde, alleen was dat effect over het algemeen een stuk minder sterk.
Sanne de Wit, een van de onderzoekers: “Ons onderzoek bevestigt nog eens het negatieve effect dat ongezonde voedselreclame heeft op het keuzegedrag van kinderen. Het bestrijden van overgewicht en obesitas vereist een omgeving die de aandacht juist richt op gezonde alternatieven.” Naar het mogelijke mechanisme achter het keuzegedrag moet nog verder onderzoek worden gedaan. De onderzoekers denken dat de responsen bij de proefpersonen automatisch worden getriggerd door externe stimuli zoals afbeeldingen.
Deze studie werd uitgevoerd door Poppy Watson van de UvA in het kader van haar promotieonderzoek. Ze deed dit met prof. dr. Reinout Wiers, prof. dr. Richard Ridderinkhof en dr. Sanne de Wit van de UvA, en met prof. dr. Bernhard Hommel van de UL. Het onderzoek is gefinancierd door het NWO regieorgaan voor hersen- en cognitieonderzoek (NIHC).
[Afbeelding: advertentie voor Willifood Apple Chips, via AOTW]
Je zag hier onlangs al geslaagde commercials voor Toys”R”Us en PlayStation langskomen waarin werd aangehaakt bij de komende film Star Wars: The Force Awakens. Ook Duracell verbindt zich nu aan de kaskraker, en ook in deze spot is flink geïnvesteerd om een cinematisch verhaal te vertellen dat daarbij aansluit. Hoewel kinderen de hoofdrol spelen in het filmpje van 1 minuut, vormen ouders de doelgroep, aangezien zij degenen zijn die batterijen moeten kopen. En gezien al dat elektronische speelgoed dat rond de film verkocht wordt, zullen er heel wat batterijen nodig zijn. ;-)
De Battle for Christmas Morning-commercial is via diverse online kanalen en in bioscopen te zien.
“Parents grew up with Star Wars. They did that imaginative play themselves. Some of them are still doing it, if only at conventions and costume parties or in their daydreams. And Duracell hopes to leverage that deep, generational connection with this campaign.” [Seth Jacobs, Anomaly]
Hoewel in wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat jongeren die veel tijd online doorbrengen juist níet a-sociaal zijn, vinden reclamemakers in de aanname dat het andersom is nog altijd een haakje om hun campagne aan op te hangen. Zie bijvoorbeeld onderstaande, nieuwe commercial voor KFC, waarin de hoofdrolspelers veel moois mist omdat hij bijna onafgebroken op het scherm van zijn smartphone zit te staren. De vraag uit de soundtrack, ‘are you with me?’, moet dan met een ‘nee’ beantwoord worden.
Hoog tijd voor phone stacking dus, zo wordt duidelijk gemaakt. Want je raadt het al: een emmertje kip verdient echte aandacht.
In een sessie onlangs van Move Jongerenmarketing Consultancy kregen de jongeren uit de Raad van Advies van het bureau enkele lopende campagnes voorgelegd die voor hen bedoeld waren. Ze konden daar prima een oordeel over vellen, maar hadden de uitingen niet ‘in het wild’ gezien. Echt, ze hadden de uitingen niet gezien, en er niets over gehoord. Tja, dan houdt het op natuurlijk. Als dit clubje representatief is voor de rest van de doelgroep, hebben we voor de betreffende adverteerders de helft van het reclamebudget dat weggegooid geld is gevonden.
Nieuwe toepassingen zijn sexy Ik heb het hier al eerder geschreven: wie niet zichtbaar is, wordt niet gevonden. Reclame die niet gezien wordt, kan geen boodschap overbrengen. Aan effect gaat bereik vooraf. Het is een open deur, maar toch wordt in dit tijdperk van ‘big data’ en ‘social’ het belang van bereik al enige tijd ter discussie gesteld. Dan gaat het meestal om bereiksonderzoek dat volgens de critici onvoldoende de veranderende mediawereld weet te vangen (ondanks dat dit complexe materie is, worden hierin flinke stappen voorwaarts gezet, maar dat terzijde). Tevens lijkt een ontwikkeling gaande dat de media-inzet steeds vaker zo versnipperd of specifiek is dat deze aan ‘de massa’ voorbijgaat. Het is ook niet eenvoudig, want het aanbod van mogelijkheden is enorm. Nu zijn in 2015 een campagne op Snapchat, een virtual realilty-film of andere relatief nieuwe toepassingen natuurlijk meer ‘sexy’ dan wéér een serie tv-commercials. En het kiezen voor bijvoorbeeld aanwezigheid op een evenement, het inschakelen van vloggers of product placement in een game is ook goed te onderbouwen; daar besteedt de doelgroep veel tijd, is er volledige aandacht en mogelijk zelfs interactie — allemaal zaken die de band met het merk kunnen verhogen. Maar weegt de grotere veronderstelde impact op tegen het lagere aantal bezoekers, kijkers of gebruikers? De sexy richting hoeft niet per se de slimme richting te zijn, hoewel de drager en het Umfeld van een uiting ook zullen bijdragen aan het imago van het merk, en influencers en sociale netwerksites een olievlekeffect kunnen bewerkstelligen.
Het geheugen verdient aandacht
Op congressen wordt al gesproken over ‘nieuwe marketing’ versus ‘oude marketing’, waarbij op laatstgenoemde met een enigszins zuur gezicht wordt neergekeken. We weten echter dat die als oud omschreven marketing werkt en reclame zowel de kennis, houding en gedrag ten opzichte van merken kan beïnvloeden (in campage-effectonderzoek wordt dat keer op keer bewezen). Marketingprofessor Byron ‘How Brands Grow’ Sharp vatte tijdens zijn recente bezoek aan Nederland nog maar eens samen wat reclame effectief maakt: bereik, continuïteit en consistentie. Het gaat erom opgemerkt te worden door zoveel mogelijk kopers binnen de categorie. Het geheugen is de link tussen een advertentie en de merkkeuze, en dus moeten adverteerders blijven werken aan onderscheidende (zintuiglijke) signalen/associaties die het merk in herinnering roepen. De kracht van herhaling mag daarbij niet onderschat worden: mensen geven de voorkeur aan zaken waar ze vaker aan blootgesteld zijn. Dergelijke wetmatigheden gaan nog altijd op (daarom zijn het wetmatigheden ;-)) en er is een mooi checklistje van te maken, dat zou moeten helpen bij het maken van afwegingen tussen media en middelen. Budgetten laten immers niet toe om alles te doen (het goede nieuws voor kleinere merken: volgens Sharp geldt dat hoe groter het merk is, hoe hoger het benodigde budget moet zijn). Neemt niet weg dat een combinatie de voorkeur verdient, omdat elk medium nu eenmaal zijn eigen functies, krachten en gebruikers kent en het geheel meer is dan de som der delen.
Groei is vooral te danken aan het werven van nieuwe kopers. Als je dat letterlijk neemt, denk je aan kinderen en jongeren, de kopers van de toekomst. Er is veel te winnen als je bij hen goed ’tussen de oren’ komt. Daar is ruimte genoeg voor. Maar dan moeten ze op z’n minst wel je uitingen met enige regelmaat gaan zien. Massabereik, herhaling, aandacht — wie daar onvoldoende rekening mee houdt, hoeft geen effect te verwachten.
Met dank aan Star Wars: The Force Awakens verwacht de speelgoedhandel dat komende maanden eindelijk weer eens omzetknallers zullen worden. Het lijkt wel of alles wat met de langverwachte film te maken heeft in goud verandert. Neem bijvoorbeeld onderstaande commercial/trailer voor de game Star Wars Battlefront voor PlayStation 4: binnen een dag is de video 700.000 keer bekeken op YouTube alleen, en dat is best begrijpelijk, want de etiketten ‘episch’ en ‘cool’ zijn deze keer niet overdreven.
In de woorden van de reclamemakers: “As kids, we’ve all dreamed about being a Jedi and now (and for some of us many years later) PS4 allows you to immerse yourself in the fiction like never before.” Mooi hoe nostalgie tot leven komt.
We hebben allemaal onze eigen gedachten bij de toekomst van onze kinderen, en we willen allemaal het beste voor hen — dat is wat ABN AMRO in twee nieuwe commercials vertelt. Deze zijn onderdeel van de bredere campagne Wat is jouw verhaal? (die volgens Adformatie kritisch ontvangen is); de ambities van de klant worden centraal gesteld, wat natuurlijk eigenlijk altijd zou moeten gebeuren. Hoe dan ook, dat verschillende gezinsleden vaak verschillend over zaken denken (maar er samen wel uitkomen) is een feit dat in veel reclame voor het gemak over het hoofd wordt gezien.
Dat ABN AMRO nu de moeder en de vader van dochter ‘Maartje’ aan het woord laat, in twee aparte spotjes, is op z’n minst leuk gevonden, maar ook slim gedaan omdat op deze wijze die verschillende gezinsleden aangesproken worden en argumenten aangereikt krijgen. ‘Gezinspraak’ in optima forma dus.
Ter promotie van de KinderToekomst Spaarrekening voert ABN AMRO de campagne tevens online; in banners komt zowel de mening van de moeder als die van de vader langs. Dat de website van de bank aansluit bij de campagne (ook dat wordt nog wel eens vergeten door adverteerders) en ouders tips geeft over een mooie start voor later, maakt het alleen nog maar sterker.
Het is zo’n commercial dat als die uitgezonden wordt je toch even van je smartphone of tablet opkijkt voor een blik op het televisietoestel en vervolgens een glimlach niet kan onderdrukken. Nu is speelgoed natuurlijk bij uitstek een onderwerp waar positieve emoties een rol spelen, fijn dat Intertoys verder gaat dan alleen een bepaald product centraal stellen (in de tag-on wordt die koppeling overigens wel -heel slim- gemaakt*). We zien een verkoper die verrassend goed weet te voorspellen hoe kinderen zullen reageren als ze een bepaald cadeau krijgen: ‘Yes!’.
Het tv-spotje heeft de treffende titel ‘Wauw’ gekregen. Ik ben benieuwd of de echte verkopers in de echte Intertoys-winkels getraind zijn om ook zo goed advies te geven of dat ze blijven hangen in ‘als het er niet staat hebben we het niet’. Worden klanten in de praktijk ook verrast (dat zou pas ‘wauw’ zijn!) of is het gewoon weer reclame die weliswaar leuk is maar de werkelijkheid enigszins overdrijft? Laten we de proef op de som nemen.
*Ook goed: op het YouTube-kanaal van Intertoys worden gametrailers, thema’s van Lego & Playmobil, productdemo’s en speluitleg van 999 Games, Goliath en Hasbro gedeeld.
Move Jongerenmarketing Consultancy heeft een eigen Raad van Advies (JvA) bestaande uit –hoe kan het ook anders– jongeren. Vandaag spraken we met ‘onze’ jongeren (dit keer 13 tot 21 jaar) over commercials voor of door jongeren. Het lijkt een nieuwe trend dat merken reclames maken met jongeren zelf. Wat blijkt? Jongeren in commercials voor jongeren spreekt aan maar te veel (leuke) beelden leiden af. En in enkele commercials is de boodschap totaal niet duidelijk of de propositie niet interessant.
We hebben de jongeren vier recente commercials voorgelegd van bol.com, Vodafone, SIRE en de zorgverzekeringslijn.nl. Drie van deze commercials zijn eerder op deze blog besproken. De laatste twee zouden we liever infomercials noemen. Wat is de mening van onze Jongerenaad van Advies (JvA)?
Bol.com — school en studie JvA: Voor alle jongeren een bekend bedrijf. Ze weten dat het een online winkel is waar je van alles kunt kopen. Vooral voor de jongeren die al zelfstandig wonen is het een prima concept, ze hebben alles, ze leveren snel, zijn betrouwbaar, wel duurder (maar dan is de betrouwbaarheid een pre) en het voelt veilig qua betalen. Jongeren die nog thuis wonen willen bij voorkeur gewoon offline winkelen. Ook voelt het online betalen voor hen als onveilig. De schoolcampus is nog steeds een favoriete plek voor schoolspullen. “Die wil je echt even in je handen houden.”
Slechts een enkeling heeft de commercial gezien. De commercial spreekt aan, het is door jongeren gemaakt. Het zijn leuke filmpjes waar je om kunt lachen. Het is echt anders dan andere commercials. Maar de beelden zijn zo leuk dat de jongeren de voice-over niet horen. De boodschap is duidelijk: bestel schoolspullen bij Bol.com. So far so good. Maar de propositie ontbreekt. Waarom zou je schoolspullen etc. bij hen bestellen? Want veel jongeren willen niet online schoolspullen kopen. Is het goedkoper, sneller, leuker? Dat wordt niet duidelijk. Tevens is de campagne laat gelanceerd, net voordat de zomervakantie was afgelopen.
De experts: Zijn de consumer insights voor wat betreft het kopen van schoolspullen vooraf goed in kaart gebracht? Is de commercial bedoeld om naamsbekendheid onder jongeren te vergroten? In dat geval was al wel bekend dat je bij Bol.com bijna alles kunt kopen. Het merk heeft al een grote naamsbekendheid. Is de commercial bedoeld om verkoop te stimuleren, dan vragen wij ons af of dat gelukt is?
Vodafone — Power to the Prepaid people JvA: ‘Onze’ jongeren kennen nagenoeg alle providers. Vodafone is herkenbaar door het logo. Sommigen (zeker als ze zelf moeten betalen) voelen zich vaak ‘genaaid’ door providers. Ze beloven van alles en dan heb je toch opeens een hoge rekening. Vrijwel alle jongeren hebben een abonnement. Het abonnement wordt meestal door de ouder(s) betaald, tenzij ze zelfstandig wonen. Een enkeling (<18) heeft prepaid vanuit angst dat ze het abonnement zullen overschrijden en ineens hoge kosten krijgen.
JvA: In onze groep heeft 1 op de 5 de commercial gezien, vaak voorafgaand aan een YouTube-filmpje dat ze wilden zien. De commercial is door jongeren gemaakt en is leuk, het laat leuke beelden zien van jongeren, herkenbare beelden maar ook een situatie die je helemaal niet wilt zien. Zoals de jongen die geen prepaidtegoed meer heeft. Nachtmerrie! Sommigen vinden de beelden ook wel wat overdreven.
De boodschap is (ook na herhaaldelijk kijken) niet duidelijk. Wat is de propositie? Je kunt dingen winnen maar wanneer dan? Wat moet een jongere daarvoor doen? Ook de voordelen van prepaid ten opzichte van een abonnement zijn niet duidelijk. Als bijna iedereen toch een abonnement heeft, waarom zouden ze dan naar prepaid overgaan? En het overschrijden van je bundel en niet meer online zijn is heel erg. Waarom zou je dat riskeren door een prepaidbundel te nemen?
De experts: Wij begrijpen niet zo goed waarom Vodafone een commercial maakt om jongeren over te halen voor een prepaidpropositie. Hopeloze missie lijkt ons. Ook hier twijfelen we eraan of de consumer insights vooraf goed in kaart zijn gebracht. Qua look en feel spreekt de commercial aan maar of dit nou effectief is? Volgens ons hadden ze hun euro’s beter aan een andere propositie richting jongeren kunnen besteden.
SIRE — XTC-facts JvA: SIRE is niet bekend onder jongeren. Deze infomercial is gemaakt door jongeren zelf. Niemand heeft deze overigens (nog) gezien. Hij is ook pas sinds 1 september live.
De boodschap is duidelijk. Ga voorzichtig om met XTC en neem niet zomaar iets van iemand aan. Ook is het duidelijk dat ze voor meer informatie naar een site kunnen gaan. De beelden zijn pakkend. Het is leuk dat er een soort chronologische volgorde in de beelden zit (van jong naar ouder). De boodschap is voor jongeren die interesse hebben in XTC. ‘Gelukkig’ is dat in onze groep pas bij jongeren ouder dan 16 jaar. Dan wordt er gebruikt op feesten of festivals.
De experts: Wij zouden dit eerder een informerende boodschap vinden dan een commercial. Jammer dat (nog) niet iemand in onze groep de infomercial heeft gezien maar het heeft wel potentie om een goede boodschap over te brengen op een positieve manier in plaats van een belerende manier.
Zorgverzekeringslijn- 18+ — Verzekeren dus JvA: Het is niet voor alle jongeren relevant dat je je moet verzekeren als je 18 wordt en ook niet bij iedereen bekend. Als je 18 wordt krijg je een brief en dan word je geïnformeerd dat je een zorgverzekering moet afsluiten. Dan gaan jongeren of naar hun ouders of gaan vergelijkingssites bekijken. Kiezen dan bijvoorbeeld de goedkoopste verzekering maar dan blijkt achteraf dat het eigen risico torenhoog is. Enige begeleiding is dus best handig.
Geen van ‘onze’ jongeren heeft deze (vrij nieuwe) boodschap gezien. De boodschap wordt gebracht met een soort van infographic-afbeeldingen, geen echte mensen. Wel bewegend beeld. De boodschap is duidelijk: je moet je verzekeren als je 18 bent. De jongeren –voor wie het relevant is– geven aan dat ze best wel even willen doorklikken. Dat het geen drukke beelden zijn van echte mensen is misschien juist in dit geval wel beter om de boodschap over te brengen. Drukke beelden kunnen jongeren ook afleiden. De jongeren geven aan dat deze boodschap ook goed offline te brengen is bijvoorbeeld door billboards langs de weg (fietsend naar school). Of via YouTube-reclame.
Commercials ofinfomercials via social media De experts: De jongeren willen eigenlijk geen boodschappen via ‘hun’ social media. Een bericht van een klantenservice is OK, want dan hebben ze zelf gekozen om contact te hebben of te liken. Andere reclame is echt vervelend, promotie wordt niet gewaardeerd. Het is hun social media, waar zij in gesprek zijn met anderen en niet willen worden gestoord door reclame. Ze voelen het als inbreuk in hun wereld. Reclame voor een YouTube-filmpje vinden ze ook vervelend tenzij het wel grappig is of uiteraard relevant. Reclame via Facebook (wat veel jongeren niet actief gebruiken) lijkt iets meer toegestaan.
Tips vanuit onze Jongerenraad van Advies
Tenslotte geven ‘onze’ jongeren graag wat tips mee:
Zorg ervoor dat het aanbod waarover je wilt communiceren echt bij jongeren past, anders is een commercial niet relevant en dus weggegooid geld.
Maak de boodschap duidelijk, je krijgt onze aandacht maar 1 keer.
Geef aan wat het voordeel is van jouw aanbod ten opzichte van andere aanbieders. Wat heb ik eraan? Scheelt het me geld, tijd of is het leuker?
Jongeren laten zien in commercials is leuk en spreekt aan maar laat de beelden, geluiden of teksten niet te veel afleiden van de boodschap.
Als je grappige beelden/filmpjes toont, laat dan niet tegelijkertijd ook belangrijke tekst zien of horen. De jongeren geven aan dan alleen aandacht voor de beelden te hebben.
Trek de aandacht! En als je onze aandacht hebt beloon dat dan met een aantrekkelijke boodschap aan het eind.
Onze laatste tip Het is leuk om samen met en voor jongeren een commercial maken! Maar geen garantie dat je daarmee je doelgroep bereikt. Wij adviseren organisaties, commercieel of niet, vooraf goed na te denken en te onderzoeken bij jongeren wat de consumer insights zijn . Breng in kaart wat hun wensen en behoeften zijn. En onderzoek hoe je daarop aansluit met de juiste propositie. Met name de commerciële bedrijven zoals in de eerste twee voorbeelden hebben in onze ogen niet echt een relevante propositie.
In het verlengde van de Vodafone YOU-campagne* ‘Power to the Prepaid People’ ligt vanaf vandaag het Snapchat-account van het merk helemaal in handen van prepaid-gebruikers. Twee geselecteerde jongeren, Quinty (18) en Mitchell (21), maken de aankomende acht weken ‘fun-to-watch content’ en bepalen wat de volgers te zien krijgen. De Snapchat-fanatiekelingen worden aangemoedigd door bekende YouTubers. Deze rol is de eerste vier weken weggelegd voor social media-persoonlijkheid Rutger Vink, oftewel Furtjuh.
Furtjuh maakt elke ‘Fantastic Friday’ uitdagende challenges bekend, die via het Snapchat-account moeten worden uitgevoerd. Met de Snapchat-campagne stelt Vodafone naar eigen zeggen empowerment centraal en laat het aan de doelgroep over om te bepalen hoe en met welke content zij bereikt worden. De fotochat-applicatie is onder jongeren extreem populair en wordt gebruikt voor het vluchtig delen van foto’s en video’s die je artistiek kunt bewerken.
Uitgedaagd door Furtjuh en andere bekende YouTubers is het aan prepaid-gebruikers Quinty en Mitchell om iedere vrijdag via Snapchat komische challenges uit te voeren en hun Snapchat-skills te laten zien. De opdrachten die ze krijgen staan in het teken van de ‘Fantastic Friday’-deals van Vodafone YOU. Hierbij krijgen YOU-gebruikers elke vrijdag speciale aanbiedingen, zoals VIP-kaarten voor festivals, kortingen op kleding en extra databundels.
*De kick-off van de campagne vond vorige maand plaats, toen zes jongeren tijdens een 48-uurs productiemarathon de kans kregen om samen met YouTube-duo de Cinemates de nieuwe online commercial te maken voor Vodafone YOU.
[De Snapchat-campagne is ontwikkeld in samenwerking met MEC Amsterdam en TBWA]
Tja. Inmiddels zitten leerlingen weer in de schoolbanken. Een beetje voor zich uit te dromen. Trek in wat lekkers. Met een beetje fantasie lijkt een potlookbakje dan op een zakje frietjes en een stapel oude tekstboeken op een Bic Mac. Dat is althans wat McDonald’s de Amerikaanse Facebook-fans van het merk wil doen geloven met een serie plaatjes op de sociale netwerksite, inhakend op het nieuwe schooljaar met een vriendelijk terugkomstwoordje: ‘Welcome back to school’. Helaas is de werkelijkheid minder smakelijk. ;-)
Het verantwoordelijke reclamebureau bewees eerder al met deze fraaie handschoenen dat overal een associatie met de goudgele snacks in te vinden is.
PS Ook op de Nederlandse Facebook-pagina van de fastfoodketen werd een back to school-inhaker gedeeld (zie hieronder). Daarnaast maken degenen die niet geheel uitgerust aan het nieuwe studiejaar zijn begonnen kans op een Big Mac-dekbedovertrek (er blijken allerlei producten met burgerprint te koop te zijn in de Big Mac Shop — opbrengsten gaan naar een goed doel).
Auteur: Carolien Martens, Relatiemanager Public Affairs, Hartstichting
